Bikkels

Op het schoolplein is een ‘Hollands hoekje’  ontstaan. Op een bankje, in de schaduw van een palmboom, wordt gezellig gekeuveld tot dat de kinderen uit school komen. In haar keurige witte blouse, groene rokje, witte sokken degelijke sandalen komt Rosa als eerste aanlopen. “Mam, ik begrijp nog helemaal niets van wat er in het Engels allemaal tegen me gezegd wordt, maar ik spreek het zelf al zo ontzettend goed, bijna vloeiend!’ Trots laat ze haar schrift zien waarin ze een opdracht over emoties en gevoelens heeft gemaakt. ‘Happy’ is schrijft ze: ‘’dat je een smile op je head heb.’’

Daarna komt Krijn met een grote zware schooltas op zijn rug aangelopen. In zijn ene hand een koeltas en in zijn andere hand een grote beker met koud water. Lachend zegt hij: “De hele klas moest vandaag lachen. Ik had het tijdens Math over ‘ceifers’ in plaats van over ‘numbers’, ik vond het wel Engels klinken.” Daarna gaat hij door over de heerlijke sushi die zijn Zuid-Koreaanse vriendje vandaag bij zich had. “Weet je het verschil tussen Zuid-Koreaanse sushi en Japanse sushi?” vraagt hij. “We hebben vandaag weer geruild, hij mijn boterham kaas en ik zijn sushi.”

Ook Hannah komt bezakt en bepakt richting het bankje, gezellig babbelend met een leuk Nederlands jongentje dat ze ontmoet heeft. Hannah is wat stiller, zegt nog weinig in het Engels. Ze draagt witte schoenen en rood met wit gestippelde sokken, dit terwijl de schoolregels uitdrukkelijk voorschrijven dat de schoenen zwart en de sokken wit moeten zijn. Hannah zoekt de grenzen op, draagt sportkleding op dagen dat er geen gym is, smijt haar uniform thuis zo snel mogelijk in een hoek is en maakt haar huiswerk op het allerlaatste moment. “Ach mam, ik wacht wel tot ze er iets van zeggen…”

Twee maanden zitten ze nu op school. Een periode met ups en downs, tranen en buikpijn. Een ander land, een nieuwe school, een taal die je nauwelijks begrijpt, schooluniformen, strenge regels, heel veel huiswerk, nieuwe leraren en nog geen vriendjes.  Niets hetzelfde als op die vertrouwde school in Nieuw Vennep. En terwijl ik mijn baantjes in het zwembad trek, boodschappen doe, koffie drink, nog eens koffie drink, Abu Dhabi verken, een afspraak bij de ‘nailsalon’ maak, zijn mijn kinderen keihard aan het werk en doen ze iedere dag doen hun best het beste er van te maken. Bikkels zijn het!!