In de afgelopen jaren heb ik een behoorlijke verzameling kerstspullen opgebouwd. Vrolijke ballen, kitscherige engeltjes, vogeltjes met knijper en gekleurde staartjes en niet te vergeten die mooie kerststal van de HEMA. Over veel dingen heb ik getwijfeld, wel mee? Niet mee? Wel mee? Maar bij de doos zorgvuldig ingepakte ballen had ik geen enkele twijfel, die hebben we in een Arabisch land niet nodig.
Maar wat bleek? Vanaf begin december werden hier de grootste bomen opgetuigd, in malls en in hotels. Nog nooit in mijn leven zoveel blinkende kerstversiering bij elkaar gezien, piepschuim sneeuwpoppen, Sri Lankeese kerstmannen, kerstkoortjes met Fillipijnse meisjes die luidkeels Last Christmas zingen, glitter, nep sneeuw en veel bling bling. Zelfs gluhwein! Nu konden wij natuurlijk niet achter blijven en na wat speurwerk hebben we een heuse nep boom om de kop weten te tikken. Christmas carols op tien en luid zingend de plastic takken omgetoverd tot een prachtige boom, zelfs de palmboom in tuin meegenomen.
Met mijn verjaardag vind ik het heerlijk om me ‘jarig te voelen’. Met een ‘kerstgevoel’ dacht ik niet zo veel te hebben. Kerst vliegt voorbij met etentjes, borrels, een huis vol kaarsen, kerstontbijt met een zwaar hoofd, maar ook met z’n vijven in joggingbroek op de bank. Heerlijk, al jaren het hetzelfde. Tot dit jaar. Buiten is het 25 graden, strak blauwe lucht, familie over uit Nederland, voor het ontbijt met echte kerststol een duik in het zwembad, met een kerstmuts op ons hoofd een tocht door de woestijn en ’s avonds onder knipperende kerstlampjes een visje op de bbq. Helemaal fantastisch. Wat een leven hier! Maar geen ‘kerstgevoel’..... helemaal niet erg, alleen nooit geweten dat een kerstgevoel voor mij echt bestaat en dat ik stiekem die Hollandse natte gure donkere avonden best een beetje zou missen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten