Moetabel, humus, tabouleh, heerlijke mezzes, toch vragen we ieder bezoek uit Nederland om stroopwafels, drop en Calvé pindakaas met nootjes. In Nederland aten we eigenlijk nooit pindakaas, maar hier vliegen de potten er doorheen. Nadat we alle Hollandse lekkernijen uitgepakt hebben, een zak dropjes opgegeten hebben, nemen we het programma voor een toeristisch weekje Abu Dhabi door. “We zijn hier niet gekomen om Nederlanders te ontmoeten” zegt mijn zwager als ik hem vertel dat we van plan zijn mee te doen met de ‘desert rally’ van de Nederlandse Vereniging. Ook mijn vriendin, die tegelijkertijd op bezoek is, kijkt wat bedenkelijk bij dit programmaonderdeel. “Het is echt heel leuk” opper ik. “Een bijzondere manier om de woestijn te verkennen en er gaan nog leuke mensen mee ook”. Maar ik voel dat ik mijn bezoek hier geen plezier mee doe en met een lichte teleurstelling meld ik ons af voor de rally.
Al voor ons vertrek naar Abu Dhabi ontvangen we een eerste uitnodiging van de Nederlandse Vereniging in Dubai. Een feest met heus optreden van Guus Meeuwis. Lachend laat ik de uitnodiging aan mijn vrienden zien en roep gekscherend dat het met ons wel goed gaat komen in Abu Dhabi. Eenmaal aangekomen stort ik me volledig in het ‘Aboedabiese’ leven. Ook in dat van de Nederlandse Vereniging, voor alles sta ik open. Tijdens een van de eerste koffieochtenden leer ik een fijne nieuwe vriendin kennen. Met haar verken ik de stad, drink ik heel veel koffie en ben ik lid geworden van een Nederlandse boekenclub. We brengen een bezoek aan de bekende spa ‘Tips & Toes’ om op en top op het gala van de Nederlandse Vereniging te verschijnen. Op het gala dansen we op muziek van KLM-band ‘ De Bahama’s’ en zingen we uit volle borst ‘lalala’ van de Hermes House band.
En dat is nog maar het begin. In december sta ik met 25 graden luidkeels op de kade sinterklaasliederen te zingen. Sinterklaas vaart binnen met speedboot, om de boot zwemmen toeristen en de schmink druipt langzaam van de gezichten van de Pieten. Op 1 januari ren ik samen met honderd andere Nederlanders met een Unox-muts op mijn hoofd de zee in en eet ik na afloop een kop erwtensoep. Thuis droog ik af met theedoeken met Delfts blauw motief, heb ik prachtige theelepeltjes met molentjes en gebruik ik een eierwekker die het ‘Wilhelmus’ speelt op het moment dat mijn ei goed is. Waarom die hang naar het Nederlandse vraag ik me af. Ik ging toch onderdeel worden van die Arabische cultuur? Hoe staat het eigenlijk met mijn inburgeringsproces?
Na een half jaar realiseer ik me dat ik in een unieke multiculturele samenleving terecht gekomen ben en niet in ‘de Arabische wereld’ zoals ik me die voorgesteld had. De Verenigde Arabische Emiraten is een modern land. Mensen uit alle delen van de wereld komen naar de Emiraten om te werken, maar 19 procent van de bevolking komt hier oorspronkelijk vandaan. Ik besef me dat ik na zes maanden nog niet begrijp waar ik nu werkelijk ben, dat ik meer tijd nodig heb om deze nieuwe omgeving en cultuur te leren kennen. Een proces waarin het enorm waardevol en leuk is om Nederlanders te ontmoeten, ervaringen te delen, te lachen om elkaars verhalen en vast te houden aan Hollandse tradities.
Zonder gene plaats ik mijn foto’s op Facebook en neem de verontwaardigde reacties en grappen van mijn vrienden voor lief. “ Sinterklaas op een speedboot, dat kan toch niet”, “ Stoer hoor zo’n nieuwjaarsduik” en “Die muts staat je goed”. Ok, dat ik heel hard “lalala” heb staan zingen heb ik tot nu toe geheim weten te houden, maar ik ben bang dat mijn vrienden in Nederland daar toch wel achter komen, onze volgende gasten komen namelijk precies tijdens het ‘Oranjebal’.
Lieve Esther,
BeantwoordenVerwijderenDit is echt een typisch voorbeeld dat ik kan gebruiken om tegen je te zeggen, als je mij permiteert "BLIJF LEKKER DICHT BIJ JEZELF!
Ik leef al 43 jaar in Nederland. Zoals je weet is mijn inburgeringsproces al voor 1000% voltooid.... maar hoe veel ik van Nederland houd, hoeveel ik Nederland mis na een paar weken van huis te zijn geweest, in mijn hart en nieren ben ik en blijf ik Portugese. Als ik in Portugal ben wil ik ook pindakaas eten, ik ben ook "een Nederlandse" maar als ik in Nederland ben wil ik ook een stukje van mijn eigen land en cultuur beleven, proeven, voelen en met "mijn" mensen zijn die mij meteen begrijpen als ik iets niet helemaal, na 43 jaar, correct uitspreek. Je roots zijn Dutch! en alles wat met Nederland te maken heeft. Andersom ook, Als ik in Portugal ben wens ik ook een beetje Nederlands om mij heen. Ik begrijp heel goed dat jullie je goed voelen tussen de Nederlanders en met alles wat met Nederland te maken heeft. Lieverd, je inburgeringsproces gaat gewoon door. Wat wil je, na een paar magere maanden in Abu Dhabi en met zoveel woelige momenten zoals jullie allen hebben gehad sinds je uit Nederland bent vertrokken, dat je alleen maar aan je inburgeringsproces blijft werken? Dit komt heus wel hoor, geef jezelf de tijd en neem de tijd voor jezelf. Iedereen heeft een eigen mening, en dat is goed, maar laat het lekker bij hen liggen. Het gaat hier om jou, jullie en jullie gevoel, ervaring, beleving en proces. Jullie leven daar, jullie moeten je al aan heel veel aanpassen, missen.... familie ver weg, waar je niet 123 er naar toe kunt gaan als er iemand jarig is, of ziek of verdrietig of gewoon voor een lekkere Nederlands bakkie, "bakkie doen bij pa en ma" bij je vrienden Daan en Wendy om de hoek, even lekker naar de Olmenhorst WK voetbal kijken onder een tent in de tuin van de Clerck's.. onder het genot van Hollandse kaas, borrel nootjes, ships etc.
Lieve Esther, het gaat om jullie, doe aub wat je zelf wenst, blijft lekker Hollands doen en sluit je lekker aan bij de Nederlandse vereniging, want ik weet zeker dat je tussen hen je lekker thuis voelt, want thuis is heel ver weg en je werkt niet bij de KLM :) De hele dag als je heen en weer rijdt, loopt en boodschappen doet ben je aan het inburgeren tussen de burkas. Als je iedereen rondrijdt om Abu Dhabi te laten zien, ben je met je inburgeringsproces bezig, je brengt, met veel trots en kennis, iedereen mee in je inburgeringsproces. Lieve Esther, blijf vooral jezelf en dichtbij jezelf. Laat iedereen weten die je komt bezoeken, dat je Nederland mist.
Ik hoop niet dat jij mij verkeerd begrijpt, ik ben en blijf, ook na 43 jaar een buitenlander en Portugese. Als er wat te vieren valt bij mij thuis, is altijd Portugees. Weet je wat mijn Ema zondag tegen mij zei? ze was zondag jarig en we hebben het met de familie gevierd en 2 van haar vriendinnen. "Mama, als we een feest hebben, is altijd op zijn Portugees" waarop ik haar antwoordde, "ja lieverd, je mama, ik ben Portugees en ik kan het niet anders" waarop ze zei "het is altijd zo gezellig!"
Ik houd van je lieve Esther!
There is great love for you!
Ana
Ha lieve Ana,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je mooie en lieve woorden!
X Esther