De wasmand puilt
uit met handdoeken, lakens en dekbedhoezen. Met een weemoedig gevoel prop ik
alles in de wasmachine. Wennen die stilte in huis. De vakantie van onze lieve vrienden
E & H zit er op. Een heerlijke week hebben we met elkaar achter de rug.
Onze jaren zeventig keuken verandert langzaam in die van een jeugdherberg, de
koelkast puilt uit en ik heb geen idee meer wat er inzit, ontbijten doen we met
chocoladebroodjes en croissants en de koffiemachine draait overuren. We lachen, eten, drinken, maken ‘sightseeing tours',
bezoeken de moskee, genieten van een onvergetelijke
woestijntocht, maken de ‘Abu Dhabi hit’, luisteren naar muziek, zwemmen en
barbecueën.
Koninginnedag vieren
we met de Nederlandse gemeenschap in Abu Dhabi. De dag begint met het zingen
van het Nederlands volkslied waarna de kinderen zich uitleven bij het
koekhappen, ‘Koninginnetje-prik’ en het 'spijkerpoepen'. Het evenement wordt
afgesloten met een heuse Hollandse bitterbal per kind. Als we thuis komen nemen
we het leven in Abu Dhabi eens goed onder de loep, belanden we al snel in het
maken van ‘haarscherpe’ analyses van het ‘expat-leven’ en definiëren we verschillende
‘expats-types’. De ‘beginnende expat’,
de ‘vrouwelijke flaneer-expat met grote zonnebril’, de ‘carrière–expat’ en met
de schrijfster van het boekje ‘Relax mama’ in ons midden ziet het type de
‘Relaxpet’ het licht. Heerlijk om af en toe met heel veel zelfspot ongegeneerd op
alles en iedereen een stempel te drukken.
Ik verheug me
altijd enorm op bezoek. Fluitend maak ik
de bedden op, maak de logeerkamers gezellig en haal lekker Arabisch eten in
huis. Het is fijn om vrienden en familie deelgenoot te maken van ons ‘nieuwe leven’,
ervaringen te delen, het land te laten zien en samen te genieten van ons
heerlijke huis. Maar er is ook een keerzijde, na een week ben ik werkelijk gesloopt.
Ik ga te laat naar bed, moet vroeg weer op, drink en eet te veel en zet mijn
‘Abu Dhabi leven’ even ‘on hold’. Het is
dan ook best lekker om na tien dagen ‘je huis weer terug te hebben’, bij te
slapen en het ‘gewone’ leven weer op te pakken, alleen neemt dat het gevoel van
weemoed niet weg......
Nadat ik in alle
stilte de zoveelste was opgehangen heb, pak ik mijn iPod en draai heel hard een
smartlap van Huub van der Lubbe met Concordia, zing heel hard mee met de mooie
teksten van Eefje de Visser en sluit af met Spinvis. Prachtige Nederlandse
muziek, heel hard meezingen, even zwijmelen, voor mij een hele goede manier om
van mijn weemoedig gevoel af te komen. Ik ben weer helemaal een relaxpet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten